تکار تراپی

تكارتراپي

دستگاه تکار نوعی مدولاتور پیشرفته می باشد.

تکار بر خلاف  اولتراسوند که انرژی آن اطراف بافت های استخوانی متمرکز می شود و بنابراین  خطر التهاب پریوست را دارد، همچنین اولتراسوند تراپی که ناحیه نسبتاً کوچک را پوشش می دهد, و همچنین برخلاف دستگاه دیاترمی که  گرمای بیش از حد را در طی درمان ایجاد می‌کند و می تواند موجب سوختگی پوست شود،  بصورت وسیع و بدون خطر سوختگی و التهاب در ناحیه می تواند استفاده شود.

تکار با یک  وسیله اتصال، به بدن اعمال می شود به همین دلیل، یک فرض برتری تکار نسبت به SWT (شورت ویو  دیاترمی)این است که پراکندگی یا scattering  قابل توجه کمتری نسبت به آن دارد. تکار به درمان بیماری ها در مراحل حاد و تحت حاد ، بدون  افزایش  پروسه التهاب به دلیل  افزایش درجه حرارت بافت،می‌پردازد. تکار تراپی سیستمی جهت انتقال انرژی مقاومتی و خازنی می باشد که  بصورت درون زا و بدون القای انرژی تابشی از  خارج ( برخلاف دیاترمی که از خارج میدان تولید می کند و بدن در میدان قرار می گیرد) گرمای عمقی تولید می کند. 

تحریک سوخت و ساز، عمل ضد اسپاسم و ضد درد از اصلی ترین کاربردهای درمانی تکار می باشد. تکار دارای اثرات گشاد شدن عروق و اکسیژن رسانی  و افزایش گردش خون و تسریع فرایند بازسازی و ترمیم و بلوکه نمودن ماندگار ایمپالس های عصبی می باشد.
در تکار درمانی، تعادل و توازن  بین توانایی دستی تراپیست و انرژی ویژه ای که این فن آوری فراهم می کند وجود دارد ، بنابراین نتایج بسیار رضایت بخش را برای درمانگران و بیماران اراِیه می دهد. با استفاده از تصویربرداری  لیزری ، نشان داده شده است که تکار درمانی  سهم بسزایی در گردش خون دارد.

در تکار درمانی سطح پوست تحت نفوذ مستقیم انرژی نمی باشد در نتیجه منجر به گرمای بیش از حد احتمالی پوست نمی شود. این امر باعث زمان اعمال طولانی تر تکار و امکان دسترسی مناسب به حرارت عمقی و درمان پاتولوژی های مزمن می شود.

اخیرا سیستمی جهت انتقال انرژی مقاومتی و خازنی به نام تکار تراپی بوجود آمده که  بصورت درون زا و بدون القای انرژی تابشی از  خارج ، گرمای عمقی تولید می کند.

گرمای عمقی

تکار و دیاترمی هر دو از مدالیتی های مفید و موثر در فیزیوتراپی می‌باشند  و دارای اثرات گرمای عمقی میباشد. تکار از تجهیزات نوین فیزیوتراپی می‌باشد که استفاده از آن رو به گسترش می‌باشد. در شورت ویو و یا  مایکروویو دیاترمی از  تشعشع خارجی استفاده می شود، درصد بالایی از انرژی در لایه های سطحی پوست پراکنده شده و تاثیر در سطح عمقی تر درون بافت کاهش می یابد.

تکار با یک وسیله اتصال (comon plate) به بدن اعمال میشود (اندوژنوس).

تکار دارای اثرات حرارتی عمقی  (اثر thermal )،  بیوالکتریکی و مغناطیسی بصورت همزمان میباشد.

تکار دستگاه بسیار safe با عوارض جانبی بسیار کم می باشد. از مد کاپاسیتیو تکار حتی میتوان جهت درمان بیمارانی که پروتز دارند در نزدیکی محل عمل و با فاصله کمی از پروتز با کنترل شدت دستگاه استفاده نمود. در حالی که به خصوص در دستگاه شورت ویو دیاترمی  به هیچ عنوان فلز در داخل و خارج بدن بیمار زیرسطح اپلیکاتور نباید وجود داشته باشد.

بهبود فانکشنال و‌بالینی که در بیماران درمان شده با تکار تراپی بوجود می آید میتواند با توجه به اثرات بیولوژیکال زیر باشد  :

• عمل ضد التهاب و ضد ادم به علت شسته شدن سیتوکین های التهابی در دژنریشن دیسک آسیب دیده
• عمل relaxant عضلانی بر عضله منقبص شده به علت حضور واسطه های التهابی
• عمل antalgic، ضد درد، به علت ازاد شدن اندروفین که nociceptive and neuropathic pain( درد )را کنترل می کند.
• عمل bio- stimulative(تحریک زیستی )به علت افزایش متابولیسم سلولی که با degenerative process( تخریب)مقابله می‌کند.

تکار میتواند بصورت سینرژتیک‌ با توانایی منوآل فیزیوتراپیست همراه شود و اثرات و عملکرد بسیار خوبی را برای بیماران بدنبال داشته باشد.

تکارتراپی یا رادیوفرکانس در  دو مد   capacitive بر بافتهای سطحی،  و ressistive بر  بافت های عمقی ،اثر می گذارد.  
تکار بر خلاف دیاترمی، اندوژنوس( درون زا)می‌باشد و دارای اثرات گرمای عمقی و جریان یونی و پولاریتی می باشد. دیاترمی  در لایه های سطحی پوست پراکنده می شود اما تکار بمدت طولانی می تواند  حرارت عمقی کنترل شده ایجاد کند.
تکار دارای اثرات حرارتی عمقی،  اثر بیوالکتریکی و مغناطیسی بصورت همزمان می باشد و باعث ایجاد جریان یونی و نوسانات قطبی در  محیط سلولی می شود. بهبود عملکردی و بالینی تکار به دلیل عمل ضد التهاب و ضد ادم می باشد.  تکار روشهای درمانی دیگر را همپوشانی و مداخلات را تسهیل  می کند و همچنین دارای ویژگی های مشخصی است که حتی در مواردی که سایر درمانها با شکست مواجه می شوند، کارایی دارد.

تکارتراپی

تکنیک نوین و پیشرفته ی درمانی غیرتهاجمی در فیزیوتراپی است که به تازگی وارد حیطه درمانی  شده است.این تکنیک  انقلابی در درمان غیرجراحی آسیب های استخوانی، مفصلی و بافت های نرم می باشد. 

واژه تکار(tecar) مخفف Capacitive and Resistive Transfer Energy می باشد. تکار موجب تحریک روند ترمیم فیزیولوژیکی و تسریع زمان بازسازی می شود. تکار تحت عنوان RF نیز در فیزیوتراپی  شناخته می شود.

تکار تراپی نوعی دستگاه با امواج رادیو فرکانس (طیف امواج الکترومغناطیسی) است که با دو روش خازنی (Capacitive) و مقاومتی (Resistive) سبب انتقال انرژی بر بافت های بدن می شود.

تکار در واقع همان دیاترمی است که به صورت هدفمند تر و با عمق نفوذ بیشتر و کنترل شده تر به بافت بدن وارد می شود و مشکلات و احتیاطات استفاده از دستگاه های دیاترمی موج کوتاه را ندارد.

انتقال انرژی در تکار تراپی از طریق ایجاد جریان الکترومغناطیس صورت می گیرد که اگر درست انجام پذیرد، موجب بهبودی متفاوت ضایعه در عمق بافت، تحریک جریان لنف و خون، ترمیم بافت عضلانی، تاندونها، لیگامانها، بافت های همبند و استخوان می شود.

القای جریان الکترومغناطیس به بافت ها موجب افزایش کنترل شده حرارت به صورت موضعی در بافت می گردد که باعث بهبود جریان لنفی و پرخونی در بافت و آزاد سازی مواد تسکین دهنده درد و همچنین ترمیم بافت و کاهش ادم و تورم می شود.

باید توجه داشت که اثرات گرمایی و غیر گرمایی این روش در خود بافت تولید می شود و در واقع جریان و یا اشعه ای به بافت تابیده نمی شود. این شیوه حرارت درمانی، عمقی یا endogenous thermotherapy بوده که قادر است زمان بازسازی و توانبخشی بیمار را با فعال کردن پروسه های طبیعی فیزیولوژیکی بدن به شدت کاهش دهد.

 تکار این قابلیت ویژه را دارد که از سد موانع بافتی گذر کرده و به عمق بافت هدف برسد.

این ویژگی به بیمار کمک میکند که از عمقی ترین مشکلات مفصلی و عضلانی رهایی یابد.

تکار تراپی در دو مد  انتقال شارژ الکتریکی کار میکند: مد capacitive و resistive

مد capacitive : 

انرژی تولید شده توسط سیستم خازنی در بافت هایی با محتوای الکترولیتی بالاتر (عضلات و بافت های نرم) متمرکز می شوند 

مد resistive:  

انرژی  تولید شده توسط سیستم مقاومتی در بافتهای با مقاومت بالاتر (استخوان / تاندون / مفاصل) متمرکز میشوند.

 مد capacitive  دارای فرکانسهای بالاتر مانند ۶۰۰ کیلو هرتز میباشد

مد resistive  می باشد  دارای فرکانسهای پایینتر مانند ۴۵۰ کیلوهرتز بوده که در بافت ها گرمای عمقی تولید می کند

اثرات تکارتراپی   

• افزایش گردش خون.
• وازودیلیشن (گشاد شدن عروق و افزایش خون و اکسیژن رسانی)
• افزایش درجه حرارت داخلی
• تسریع فرایند بازسازی و ترمیم
• بلاک ماندگار ایمپالس های عصبی
• این فناوری جدید، دارای ویژگی های منحصر به فرد بوده وحتی در صورت عدم موفقیت سایر درمانها ،میتواند مؤثر باشد.

مزیت اصلی تکار کاهش معنادار زمان بهبودی در صدمات حاد ومزمن میباشد.

 فیزیوتراپی اسپورت بسیار مهم است زیرا بیماران می توانند دوره استراحت خود را به منظور train و تمرین کاهش دهند.

 اگر بعد از تمرین یا مسابقه ، از delayed muscle sorness(آزردگی تاخیری)رنج می برند  ،  می توانند  سریعتر وموثرتر بهبود یابند.

در زیبایی و تناسب اندام، تکار یا ‏RF باعث تحریک فعالیت فیبروبلاست های پوست میشود که این باعث افزایش سنتز کلاژن و تشکیل بهتر فیبرهای کلاژن و منجر به استحکام بیشتر پوست می شود.

( نیو دیاترمی ) TECAR Therapy از این تکنولوژی نوین ، جهت درمان درد و باسازی بافت استفاده میشود . در این روش از اثرات خازنی و مقاومتی بدن که باعث ایجاد جریانهای الکتریکی توسط یون ها در بافت می گردد استفاده میشود که این عمل باعث تحریک سلول ها ، وازودیلاتاسیون ، افزایش دمای endogenous و تحریک پروسه ترمیم بافت میشود که حاصل آن کاهش سریع درد کاهش گرفتگی عضلات و از بین رفتن آدم و افزایش جریان خون موضعی و بهبود درناژلنفاوی می باشد.